Polskie malarstwo abstrakcyjne – perły w galeriach sztuki

Sztuka abstrakcyjna nie przemija. Na naszym rodzimym rynku nie brakuje artystów, którzy inspirują swoją świeżością, talentem, techniką. Ich prace daję szerokie pole do interpretacji i podbijają nie tylko serca krytyków sztuki i kolekcjonerów. Bo sztuka abstrakcyjna ma to do siebie, że potrafi przemówić do każdego. I zaczarować. Dzisiaj opowiemy wam o nazwiskach, które trzeba znać, gdy rozmawiamy o polskim malarstwie abstrakcyjnym. I o tym, dlaczego warto zacząć swoją przygodę ze sztuką. To miłość, która będzie wieczna.

Sztuka abstrakcyjna – czym właściwie jest?

Zatrzymajmy się na chwilę przy tym pojęciu, bo dla niektórych może ono stanowić… abstrakcję. Galerie sztuki często zapraszają na wystawy z malarstwa abstrakcyjnego. I to właśnie obrazy z tego nurtu są tak chętnie kupowane przez osoby prywatne, które chcą odmienić wnętrza swoich domów.

Sztuka abstrakcyjna nie jest zależna od rzeczywistości. Oznacza to, że posługuje się formą, kształtem, kolorem, czy liniami w dowolny sposób, tworząc unikalne kompozycje. Tym samym malarstwo abstrakcyjne wymyka się wszelkim ramom, jest trudne w definicji, daje artyście ogromną swobodę, jest nieprzewidywalne, wieloznaczne, głębokie. Czasem również kontrowersyjne i niełatwe w odbiorze – ale wówczas obcowanie ze sztuką daje jeszcze więcej.

 

Nurty malarstwa abstrakcyjnego

Jest ich niemało! Gdybyśmy mieli wyróżnić podział techniczny, można rozmawiać o abstrakcji geometrycznej (czyli opierającej się na figurach geometrycznych) i organicznej, która opiera się na różnych nieregularnych formach. Większość osób, nawet słabo rozeznanych w historii sztuki, potrafi jednak wymienić choć kilka kierunków w malarstwie abstrakcyjnym:

• Kubizm – bardzo znaczący ruch artystyczny i społeczny, którego twórcami byli Pablo Picasso i Georges Braque.
• Futuryzm – nurt odrzucający przywiązanie do przeszłości, skupiając się na tym, co przyszłe i nowoczesne. Dla futurystów liczyła się technologia, młodość, prędkość.
• Neoplastycyzm – czysta abstrakcja, gdzie podstawowe zasady formy i koloru właściwie nie istnieją. Kompozycje zostały sprowadzone do pionowych i poziomych linii i podstawowych kolorów.
• Suprematyzm – skupienie się na podstawowych formach geometrycznych, w ograniczonej gamie kolorystycznej. To nurt, który bazuje na artystycznym odczuciu, a nie na rzeczywistym odwzorowywaniu przedmiotów.
• Kosntruktywizm – odrzucenie pojęcia sztuki autonomicznej na rzecz sztuki realizującej cele społeczne.

 

 

Galeria sztuki współczesnej – którzy abstrakcjoniści są szczególnie znani?

Każda galeria sztuki gości u siebie abstrakcjonistów. To oni wyznaczają trendy, zacierają granice, inspirują. Jest kilka nazwisk, które zasługują na szczególną uwagę.

• Henryk Stażewski (1894-1988)

Uważany za legendę polskiej sztuki awangardowej. W początkowej fazie swojej kariery tworzył martwe natury, jednak później malował już wyłącznie pod wpływem konstruktywizmu. Współpracował i wystawiał z polskimi i międzynarodowymi ugrupowaniami awangardy, m.in. z „Blok-iem”, „Praesensem”, czy „Abstraction-Création”. Jego prace to studia płaszczyzn, kolorów i linii.

• Tamara Łempicka (1898-1980)

To artystka, która choć niedoceniona za życia, święci dzisiaj triumfy popularności i jest jedną z najchętniej kupowanych malarek na świecie. Każda galeria sztuki marzy o tym, by mieć w ofercie jej dzieła! Wiodła wyjątkowo barwne, pełne skandali życie. Jest autorką obrazów abstrakcyjnych, art deco i monochromatycznych. Stanowiły one swego rodzaju eksperymenty, które dzisiaj są obiektem pożądania dla każdego kolekcjonera. Do jej najsłynniejszych dzieł zaliczamy obrazy zatytułowane „Tamara w zielonym Bugatti“, „Adam i Ewa“, „Kobieta z Gołębiem“.

• Wojciech Fangor (1922-2015)

Twórca obrazów, grafik, plakatów i rzeźb. Gdy wyjechał z Polski, stał się bardzo znanym twórcą op-artu. Jego dzieła miały swoją wystawę w Muzeum Gughenheima w Nowym Jorku.

• Ryszard Winiarski (1936-2006)

W swojej twórczości łączył konstruktywizm i teorię przypadku. Opracował system, który generował formy wizualne, dążył do maksymalnego uproszczenia środków artystycznego wyrazu. Był także scenografem.

• Adam Marczyński (1908-1985)

Zaliczany do jednych z najoryginalniejszych twórców w powojennym Krakowie, związany z Grupą Krakowską. Zajmował się malarstwem, grafiką i rysunkiem. W swojej twórczości nawiązywał do kubizmu, postimpresjonizmu, surrealizmu. Tworzył także kolaże, wykorzystując do nich m.in. zardzewiałą blachę, fragmenty papy czy kawałki tektury.

• Stefan Gierowski (ur. 1925)

Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli współczesnej awangardy malarskiej. Nazywany klasykiem polskiej nowoczesności. W jego pracach można znaleźć inspirację informelem, unizmem i postkonstruktywizmem. Uważany za kontynuatora szkoły koloryzmu.

 

 

 

Galeria sztuki – miejsce dla każdego

Sztuka abstrakcyjna jest zakorzeniona w kulturze właściwie od zawsze, bo przecież wielu artystów posługiwało się prostymi formami i symboliką wyrazu, jeszcze zanim sam nurt został nazwany. Sięgając do historii, pierwszym „świadomym“ dziełem malarstwa abstrakcyjnego był obraz, który Wassily Kandynsky namalował w 1910 roku. Nadał mu tytuł „Akwarela abstrakcyjna“. Twórca uważał, że to, co oddziałuje na emocje odbiorcy, to właśnie kolory, kształty, linie.

Nie mylił się, bo to właśnie taki rodzaj sztuki przemawia do nas szczególnie mocno, daje też dużą wolność interpretacyjną, stymuluje mózg i pobudza wyobraźnię. Tym samym malarstwo abstrakcyjne jest nie tylko piękne, ale też nieskończenie ciekawe, wciąż frapujące, nawet jeżeli patrzymy na to samo dzieło codziennie. Każde zetknięcie to okazja do tego, by zobaczyć coś nowego.